سایه سر!

دلتنگی را نمی شود قسمت کرد

نمی شود رد کرد !!

می آید و نمی رود !

دلتنگ توام هر ثانیه …

ارباب !

تنها تو باورم داری ، در حالیکه

خودم هم باور نمی کنم خودم را !

به باورت باور دارم …

من کجا خانه تو کجا ؟! 

من کجا نظر لطف تو کجا ؟! 

اما شما خاندان کرمید ..

می دانم با غصه هایمان

غصه ات می گیرد !

لعنت به دنیایی و دنیاخواهانی که

ثانیه ها را از دست میدهند و

شانیت حضور تو را نمی یابند …

می دانم با گله هایمان

چشمهایت تر می شود ..

…

می دانم و گله می کنم ؟! 

می دانم و غصه می خورم ؟! 

آخر چه کند دل بیمار و تبدارم ..

جز تو که را داریم ؟! 

سایه سرمان و پدرمائی …

جز پناه تو کجا را داریم پناه ببریم ..

..

آمده ام ، شاه پناهم بده ..

…

تسنیم